Job 17

Hem smekend naar mij te luisteren, zoals een man bij zijn buurman zou aandringen.
1 Want het zal niet zo lang meer duren voordat ik de weg ga waarlangs ik nooit meer zal terugkeren.’
2

De gebrokenheid van Job

3 ‘Mijn geest is gebroken en ik ben meer dood dan levend, het graf staat al voor mij open.
4 Spotzieke lieden omringen mij en waar ik ook kijk, zie ik hen die mij beledigen.
5 ^{▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse Job 17:4.} 6 ^{▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses Job 17:3-4.} Zal dan niemand mijn onschuld bij God bevestigen? Maar U, mijn God, hebt er toch voor gezorgd dat zij dit niet begrijpen. Och, laat hen niet triomferen!
7 Als iemand zich laat omkopen om zijn vrienden aan te klagen, zullen zijn kinderen blind door het leven gaan.
8 Hij heeft mij tot mikpunt van openlijke spot gemaakt, de mensen spugen mij in het gezicht.
9 Mijn ogen zijn dof van het huilen en ik ben nog maar een schim van wie ik vroeger was.
10 Oprechte mensen staan verbaasd als zij mij zien en de onschuldige keert zich tegen de goddeloze.
11 De rechtvaardigen laten zich niet van de goede weg afbrengen, de mensen met reine harten worden steeds sterker.
12 Maar jullie kunnen mij beter met rust laten, want ik zie onder jullie geen wijs mens.
13 Mijn goede dagen behoren tot het verleden. Mijn verwachtingen zijn niet uitgekomen. Mijn hartenwensen zijn in rook opgegaan.
14 Zij maken van de nacht een dag en zeggen wanneer het donker is: “Het wordt zo weer licht.” Zo verdraaien zij de waarheid.
15 ^{▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse Job 17:14.} 16 ^{▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses Job 17:13-14.} Als ik sterf, ga ik de duisternis in. Het graf is mijn woonplaats. De ontbinding is mijn vader en de wormen mijn moeder en zuster.